Lignotuber – nabrzmienie na granicy pędu i korzenia zbudowane głównie z tkanki drzewnej zawierającej znaczne ilości materiałów zapasowych, w postaci skrobi i innych węglowodanów[1]. Na nabrzmieniu występują liczne, uśpione pąki, które umożliwiają szybkie odtworzenie nadziemnej części rośliny po pożarze. Pąki chronione są przed działaniem wysokich temperatur grubą korą oraz lokalizacją tuż przy powierzchni gleby[2]. Organ jest naturalnym elementem budowy wielu roślin rosnących w klimacie śródziemnomorskim, możliwe że spełnia również inne funkcje poza odtwarzaniem pędów po pożarze[3]. Lignotuber młodych, jednorocznych drzew Eucalyptus kochii zawiera około 200 ognisk merystematycznych, z których każde może dać początek kilku pędom. U drzew 4-5-letnich liczba ognisk merystematycznych wynosi około 3000[4].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie James-1984
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Verdaguer-2002
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Mesléard-1989
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Wildy-2002